Lamblia u psa - przyczyny, objawy, leczenie

Lamblia u psa, zwana również giardiozą, stanowi chorobę pasożytniczą wywoływaną przez giardie lamblie. Jednokomórkowy pasożyt wywołuje potencjalnie groźną chorobę – co istotne, mogą zarazić się nią zarówno psy, jak i ludzie. W tym artykule przedstawiamy przyczyny lamblii u psa, objawy tej choroby oraz metody jej leczenia.

Czym jest lamblia u psa?

Lamblia to choroba pasożytnicza atakująca jelita. W celu postawienia diagnozy niezbędne jest przebadanie próbki kału. Co istotne, odpowiednio wcześnie zdiagnozowana lamblia u psa nie stanowi zagrożenia dla zwierzęcia, aczkolwiek zignorowanie problemu może prowadzić do rozwoju choroby i wycieńczenia organizmu pupila.

Lamblioza u psa – jak dochodzi do zarażenia?

Zakażenie lambliozą u psa stanowi wynik przedostania się cyst giardii lamblii do przewodu pokarmowego pupila. Może do tego dojść, gdy zwierzę zje zakażony kał innego czworonoga lub człowieka. Innym sposobem jest sytuacja, w której pupil wypije wodę z zanieczyszczonej kałuży – cysty mogą w niej przetrwać nawet wiele miesięcy, stanowiąc zagrożenie. Wtedy do organizmu psa dostają się cysty, które początkowo nie powodują zauważalnych objawów. Zagnieżdżają się one w przewodzie pokarmowym, wraz z biegiem czasu powodując kolejne szkody.

Warto wspomnieć, że największe prawdopodobieństwo zarażenia się tą chorobą występuje w psich hotelach, hodowlach czy schroniskach z uwagi na niemałą ilość zwierząt przebywających w jednym miejscu. Co istotne, wśród zwierząt szczególnie narażonych na zarażenie się lambliozą wymienia się pupili z obniżoną odpornością. Należą do nich m.in. starsze psy oraz szczenięta.

Lamblia u psa – objawy

Lamblia u psa zazwyczaj przebiega bezobjawowo. Jeśli jednak choroba się uwidacznia, robi to najczęściej pod postacią biegunki – niekiedy przejściowej – oraz wzdęć, bólu brzucha, odwodnienia, wymiotów czy gorączki. Co więcej, kał zwierzęcia będzie posiadać nieprzyjemną woń i charakteryzować się żółtym zabarwieniem. Możliwe, że zauważalna będzie domieszka krwi w kale. Inne symptomy mogą obejmować apatię i utratę apetytu. Długo niezdiagnozowana lamblia u psa prowadzi również do spadku wagi.

U zwierząt z obniżoną odpornością, a także u szczeniąt zmagających się równocześnie z zakażeniem innymi patogennymi czynnikami, zauważalna może być większa ilość objawów. Silna inwazja pasożytnicza może prowadzić nawet do anemii, dlatego nie należy ignorować żadnych niepokojących objawów u pupila.

Podsumowując, lamblia u psa może objawiać się:

• biegunką,
• wzdęciami i bólami brzucha,
• wymiotami,
• odwodnieniem,
• utratą wagi,
• kałem o nieprzyjemnej woni, żółtym zabarwieniem czy domieszką krwi.

Należy zaznaczyć, że wymienione powyżej objawy mogą wskazywać również na inne choroby. Z tego względu, jeśli zauważymy niepokojące symptomy, niezbędna jest konsultacja z lekarzem weterynarii. Specjalista wyznaczy czynności potrzebne do postawienia diagnozy, a następnie zaleci odpowiednie metody leczenia.

Dowiedz się więcej o pasożytach u psa w naszym artykule: Najczęściej spotykane pasożyty u psa.

Lamblioza u psa – leczenie

Aby zdiagnozować chorobę pasożytniczą, jaką jest lamblioza u psa, niezbędne jest zbadanie próbki kału zwierzęcia – dzięki temu można ustalić obecność pasożyta. Co ważne, nierzadko zalecane jest sprawdzenie kilku próbek, gdyż giardia lamblia lub jej cysty mogą nie znaleźć w każdej z nich. Działanie to zwiększa prawdopodobieństwo postawienia trafnej diagnozy i podjęcia czynności, które skutecznie pomogą zwierzęciu.

Lamblia u psa leczona jest poprzez przyjmowanie przeciwpasożytniczych tabletek. Należy wspomnieć, że leczenie bywa długotrwałe, co wynika z cyklu życia pierwotniaka – nie tylko bytuje on w jelitach, ale również jest wydalany w cystach, które mogą przetrwać wiele tygodni poza organizmem nosiciela. Leczenie lamblii u psa zazwyczaj obejmuje zarówno podawanie tabletek zwierzęciu, jak i odkażaniem miejsc, w których on przebywa – dotyczy to w szczególności miejsca jego spania. Co więcej, nie można zapomnieć, aby po zakończeniu leczenia dokładnie wykąpać psa w przeciwpasożytniczym szamponie.

Należy zaznaczyć, że leczenie psa powinno być przeprowadzane pod kontrolą lekarza weterynarii. Chociaż na rynku dostępne są lecznicze preparaty, współpraca ze specjalistą pozwala skrócić czas leczenia, a także niweluje ryzyko doboru nieodpowiednich leków. Wizyta w gabinecie weterynaryjnym i konsultacja z weterynarzem umożliwia zaoferowaniu psu skutecznej pomocy.

Lamblia u psa – jak uniknąć zarażenia?

Aby zmniejszyć ryzyko zarażenia lamblią, należy pamiętać o kilku zasadach działania. Po pierwsze, jako że lamblia u psa może stanowić wynik przedostania się cyst do organizmu z zanieczyszczonej wody, niezbędne jest zapewnienie zwierzęciu stałego dostępu do czystej wody do picia. Jeśli wybieramy się na dłuższy spacer bądź planujemy przebywać z psem na zewnątrz przez kilka godzin, wskazane jest zabranie przenośnej miski oraz wody w butelce. Należy przy tym pilnować, aby pupil nie pił wody z kałuży, rzeki, fontanny i innych podobnych źródeł. Jeśli mogą wystąpić problemy z kontrolowaniem zwierzęcia, należy trzymać go na smyczy. Oprócz tego, niezbędne jest natychmiastowe sprzątanie odchodów psa – pozwala to zapobiec rozprzestrzenianiu się pasożyta – oraz umycie rąk.

Należy zaznaczyć, że chociaż standardowe odrobaczanie stanowi skuteczną metodę walki z glistami czy tasiemcami, nie działa ono na lamblie. Z tego względu regularne odrobaczanie pupila nie wyklucza ryzyka, że zwierzę zarażone jest lamblią.

Wykryta lamblia u psa – o czym pamiętać?

Jeśli lamblie zostały wykryte u naszego pupila, jest szansa, że zwierzę ponownie się nimi zarazi. Konieczne jest podjęcie działań w celu eliminacji pozostałych cyst pasożyta – dezynfekować zarówno miski z wodą i jedzeniem, jak i zabawki, a także regularnie kąpać psa. Ponadto, wskazane jest zachowanie czujności w sytuacji, gdy nasz pupil ma kontakt z innymi zwierzętami w parku, salonach pielęgnacji czy hotelach dla psów – jak wspomnieliśmy wcześniej, przebywanie w takich miejscach wiąże się z większym ryzykiem zarażenia.

Co ważne, jeśli w naszym mieszkaniu przebywają również inne psy bądź koty, istnieje ryzyko, że one również zmagają się z pasożytami. Pozostali zwierzęcy mieszkańcy domu mogą być nosicielami i stanowić potencjalne źródło infekcji. Warto je przebadać, aby wykluczyć to prawdopodobieństwo.

Lamblia u psa – czy człowiek może się zarazić?

Podobnie jak pies może zarazić się od człowieka, opiekun również może zarazić się lamblią od swego pupila. Aby zmniejszyć ryzyko zarażenia należy dokładnie myć ręce po kontakcie z psem bądź kotem. Żeby uniknąć choroby, niezbędne jest także przestrzeganie zasad higieny i mycie warzyw oraz owoców, które mogły mieć styczność ze skażoną wodą lub glebą. Co więcej, jeśli u naszego psa została wykryta lamblia, domownicy przebywający z pupilem powinni poddać się profilaktycznemu badaniu na obecność lamblii. Może się okazać, że to właśnie domownicy są bezobjawowymi nosicielami.

Właściciele psów powinni regularnie sprawdzać stan zdrowia swego zwierzęcia. Jeśli zauważymy jakiekolwiek niepokojące symptomy u naszego zwierzęcia, powinniśmy niezwłocznie udać się do gabinetu weterynaryjnego w celu konsultacji. Lamblia u psa objawia się podobnie jak wiele innych chorób, dlatego do postawienia trafnej diagnozy niezbędne jest przeprowadzenie badań – dopiero wtedy możliwe jest wdrożenie leczenia i pomoc zwierzęciu.